Szpitalnie

Czy jest jakiś związek między szpitalem a podróżowaniem?
Czy na blogu poświęconym podróżom może się znaleźć wpis o pobycie w szpitalu?
Hmmm...
Chyba tak!
...
Oprócz- naturalnej w tej sytuacji- troski o stan mojego zdrowia, pojawiają się pytania o to, czy nie przeszkadza mi, że budynek jest stary, czy jedzenie jest znośne i czy w łazience jest czysto i jak to jest leżeć w sześcioosobowej sali?
I co? I okazuje się, że lata podróży- tych małych i dużych, spanie w miejscach, które do spania się nie nadawały, śniadania w hostelowych kuchniach, które sanepid omijał szerokim łukiem, toaleta pod gołym niebem albo niedaleko zagrody z trzodą, albo jej zupełny brak, zaprawiły mnie na tyle, że nie zwracam na to uwagi.
Ważny jest każdy dzień w dobrej formie, życzliwość lekarzy...
Sala szpitalna niczym hostelowa sypialnia, koloryty osobowości i historii, tyle, że o podróżowaniu przez choroby ku zdrowiu.
Szpital- policzek dla planów i poczucia, że możliwości są nieograniczone- zaskakujący znak STOP na drodze naszego życiowego sprintu.
Oprócz strachu o własne zdrowie, pojawia się refleksja nad tym co było, co będzie.
Z początku jest bunt, że urodziny w szpitalu a miały być w uroczej kawiarence, że dzisiejszego wieczora znowu wyląduję w szpitalnym łóżku a nie w Liverpoolu, a kupione za 30zł bilety lotnicze przepadły, że musieliśmy odwołać nasz udział w II MotoFestiwalu, na którym chcieliśmy opowiedzieć o tym, że Polska jest FAJNA: ).
Poczucie straty, które szybko mija...
Niebawem będę w domu, powróci utracone poczucie wolności, wróci trochę starego ale pojawi się też miejsce na nowe- bardzo się na nie cieszę:)!